In 2002 ging ik 2 weken naar Egypte; De eerste week was ik in de witte woestijn waar ik fotografeerde voor de audio visual Cross roads.
De tweede week ging ik naar de Sinai woestijn, wandelen rond het het Sint Catharineklooster. De plek waar Mozes de tien geboden ontving en de boodschap van God hoorde in de brandende braamstruik, werd een bedevaartsoord. Vanaf 500 na Christus ontstond er een klooster, genoemd naar St Katherina. Daar kreeg ik inspiratie voor de audio visual “het beloofde land” De tekst is geïnspireerd door de poëtische teksten die ik op dat moment vond op internet. Om Remco Cleassen te citeren, copyright is the right to copy. UIteraard wel met een eigen saus eroverheen.
Tekst audio visual:
Daarom ben ik nedergekomene, dat Ik het verlosse uit de hand der Egyptenaren, en het opvoere uit dit land, naar een goed en ruim land, naar een land, vloeiende van melk en honig. Exodus 3 vers 8.
De Sinai verbindt de continenten Afrika en Azië. Deze woestijn is dikwijls een doorgangsweg geweest voor vele volkeren op weg naar veiliger oorden of zoekend naar het paradijs. Zo ook voor het volk van Mozes die Egypte ontvluchtten en op weg gingen naar hun beloofde land. Het is hier in de Sinai dat de Israëlieten 40 jaar dwaalden en afwachtend opkeken naar de hemel. De Sinai is bergachtig mooi en vol labyrinten en rivieren van zand. Het land lijkt dor, maar de nabijheid van de zee geeft voldoende vocht om wolken te laten ontstaan. Oases met vruchtbaar water gaven zo overleving mogelijkheden aan de vluchtende Israëlieten die, na een nieuwe boodschap van God, verder reisden naar het huidige Israel. De plek waar Mozes de 10 geboden ontving en de boodschap van God hoorde in de brandende braamstruik werd een bedevaars oord. Vanaf 500 na Christus ontstond er een klooster, genoemd naar St Katherina, die aan een marteldood was gestorven. Mozes is een heilige zowel in de islam als in het christendom. Het klooster heeft altijd gastvrijheid geboden aan beide godsdiensten. Onder de kruisvaarders werd het byzantijns en dat is het tot op heden gebleven. De moderne pelgrims komen nu met busladingen tegelijk over comfortabele asfaltwegen naar St Katherina, einddoel van bijbel dikke reisboeken. In vroegere tijden moest men vaak door vijandig gebied reizen. Nu lijkt het heel anders maar ook vandaag nog verdeelt een strijd dit beloofde land.
Naar de punt van het schiereiland toe, wordt de Sinai steeds bergachtiger en veel plaatsen zijn nog precies zoals God ze heeft geschapen.In de bergen rond St Katherina konden kluizenaars in alle afzondering nader tot God komen. Ook nu nog zien vele gelovigen een 40 daagse afzondering als bezinningsmogelijkheid in tijden dat de mensheid door diepe dalen en crisis gaat. Slechts enkele dagreizen verder is er nog steeds geweld in naam van vlag en kruis, zijn er getuigenissen van exodus en holocaust en schietgebeden van intifada In het beloofde land heeft haat wortel geschoten.
De natuur belooft nog steeds een betere wereld, visioenen van een woestijn zonder grenzen. Een oase van vrede en een zon die niet meer ondergaat in koude en bloed.